Przejdź do zawartości

Sint Eustatius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sint Eustatius
gmina zamorska
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Dewiza: Superba et Confidens
(Dumna i Pewna)
Państwo

 Holandia

Siedziba

Oranjestad

Zarządzający

Mike Franco

Powierzchnia

21 km²

Populacja (2016)
• liczba ludności


3193[1]

• gęstość

152 os./km²

Numer kierunkowy

+599

Strefa czasowa

UTC -4

Języki urzędowe

niderlandzki, angielski

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Sint Eustatius – należąca do Holandii wyspa leżąca na Karaibach. Wchodzi w skład Archipelagu Małych Antyli. Powierzchnia wyspy wynosi 21 km². Liczba ludności wynosi 2498 mieszkańców.

Na podstawie reformy konstytucyjnej Królestwa Niderlandów, 10 października 2010 Antyle Holenderskie przestały istnieć, a Sint Eustatius, do tej pory jedna z 5 jednostek tego terytorium, stała się holenderską „gminą zamorską”, która będzie mogła zostać włączona, jeśli sobie tego zażyczy, do Unii Europejskiej jako jej region peryferyjny.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wyspa została odkryta przez Krzysztofa Kolumba w 1493 roku, a w 1636 roku skolonizowali ją Holendrzy. Od roku 1678 Sint Eustatius znalazła się pod bezpośrednim dowództwem Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. W czasach kolonialnych, ta niewielka wyspa dla Holandii odgrywała duże znaczenie w uprawie trzciny cukrowej. Wyspa przez pewien okres w XVIII w. znajdowała się pod panowaniem angielskim, a potem francuskim. Jednak od 1784 roku posiadłość ta ponownie znalazła się pod administracją Holandii.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Geografia Sint Eustatius.

Sint Eustatius należy do antylskiego łuku wulkanicznego, a jej rzeźba ma górzysty charakter. Najwyższym wzniesieniem jest wulkan Mazinga o wysokości 602 m n.p.m. Wyspa leży w strefie klimatu równikowego, modelowanego przez pasaty. Wyspę porasta subtropikalna i tropikalna roślinność, z fragmentami lasów tropikalnych. W pobliżu Sint Eustatius rosną rafy koralowe. Wyspa należy do antylskiej krainy neotropikalnej.

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z danymi statystycznymi za 2018 r.[2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. CBS StatLine - Caribisch Nederland; bevolkingsontwikkeling, geboorte, sterfte, migratie [online], statline.cbs.nl [dostęp 2017-10-03].
  2. The Caribbean Netherlands in figures 2018. The Hague/Heerlen/Kralendijk: Statistics Netherlands, 2018, s. 80.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tuchman, Barbara W. The First Salute: A View of the American Revolution New York:Ballantine Books, 1988
  • Encyklopedia Geograficzna Świata: Ameryka Północna. Wydawnictwo OPRES Kraków 1996 ISBN 83-85909-20-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]