Normale content

Recensie Damsel: Millie Bobby Brown gaat full dragonslayer in dit duistere Netflix-sprookje

Als "Ready or Not" en "The Hobbit" een liefdesbaby zouden krijgen
Recensie Damsel: Millie Bobby Brown gaat full dragonslayer in dit duistere Netflix-sprookje Credit: John Wilson / Netflix

Damsel laat vanaf het begin meteen al weten dat we hier niet te maken met een 'traditioneel' sprookje...

Zoals Millie Bobby Brown's Elodie ons in de voice-over vertelt, is deze film geen verhaal van een prins die een jonkvrouw in nood redt. In plaats daarvan leren we dat het een verhaal is van een dappere jonge vrouw die verstrikt raakt in de listen van een ziekelijke koninklijke familie - en de hel die ze doormaakt om aan hen te ontsnappen. Met een aantal verassende wendingen en een toffe hoofdrol van Brown levert Damsel misschien geen baanbrekende fantasie, maar het is wel een spannende rit.

Damsel begint als sprookje — maar verandert al snel in een nachtmerrie

Millie Bobby Brown en Nick Robinson in "Damsel."
Credit: John Wilson / Netflix

Lees ook: Officiële (lekkere lange) trailer voor de nieuwe serie Fallout op Prime gelanceerd

De eerste akte van Damsel speelt zich af als een romantisch sprookje.

[SPOILER ALERT]

Edelvrouw Elodie accepteert een huwelijk dat welvaart zal brengen aan haar hongerige onderdanen en stelt plicht boven haar eigen geluk. Wanneer ze echter aankomt in het koninkrijk op een eiland (Aurea), ontdekt ze dat prins Henry (Nick Robinson) vriendelijk, knap en ontvankelijk is voor haar zorgen. De twee wandelen door paleistuinen, maken een spontane rit te paard naar het platteland en bespreken hun gezamenlijke hoop om de wereld rond te reizen. Misschien wordt dit huwelijk toch niet zo vreselijk als Elodie vreesde.

Maar zelfs terwijl Elodie en Henry een band opbouwen, laat Damsel een duidelijk spoor van broodkruimeltjes achter om te tonen dat er iets goed mis is. Onheilspellende drakenbeelden rondom de haven. Henry's beeldschone kasteel ligt aan de voet van een torenhoge berg; de schaduwen overspoelen het kasteel 's nachts. Het ergste van alles is misschien wel de kille behandeling door Henry's moeder koningin Isabelle (Robin Wright) van Elodie's vriendelijke stiefmoeder, Lady Bayford (Angela Bassett). Terwijl Lady Bayford Henry's familie beter wil leren kennen, beweert Isabelle dat dit slechts een noodzakelijk huwelijk is en dat de families niet verder met elkaar verbonden zullen worden.

Als de alarmbellen al zachtjes in je achterhoofd rinkelden, gieren ze als een luchtalarm wanneer Henry Elodie meeneemt naar de top van de nabijgelegen berg voor een wandeling na het huwelijk. Waarom worden de twee begroet door edelen met gouden maskers? Waarom vertelt Isabelle een verhaal over een voormalige koning van Aurea die dochters offerde aan een lokale draak? En - wacht, waarom heeft Henry net zijn pasgetrouwde vrouw in een put gegooid?

In een bizarre wending...

[Wederom: SPOILER ALERT]

...onthult Damsel dat Elodie de laatste is in een lange rij van jonge vrouwen die ritueel worden geofferd aan Aurea's draak (ingesproken door Shohreh Aghdashloo). Maar net als de vele vrouwen voor haar, is Elodie niet van plan om zonder slag of stoot te sterven. Ze zal al haar kracht en verstand moeten gebruiken om uit het hol van de draak te komen. Hier begint het echte plezier van Damsel, met wat aanvoelt als het dodelijke verstoppertje van Ready or Not vermengd met de pogingen van Bilbo Baggins om Smaug te ontwijken in The Hobbit.

Damsel is deels een slimme survival thriller, deels een showcase voor Millie Bobby Brown

Millie Bobby Brown in "Damsel."
Credit: John Wilson / Netflix

Terwijl Elodie zich oriënteert in het enorme hol van de draak, leidt Damsel ons van grot naar grot en stelt nieuwe regels op waaraan de heldin zich moet houden. Eerder geofferde vrouwen hebben aanwijzingen achtergelaten over hoe je kunt ontsnappen en schrijven hun namen op muren zodat de wereld getuige kan zijn van hun onrechtvaardige dood. Elders blijken kristallen of glimwormen nuttige hulpmiddelen te zijn.

De meest inventieve hulpmiddelen in de film komen van Elodie's trouwjurk. Net als de bruidsjurk van Samara Weaving in Ready or Not, wordt Elodie's jurk in de loop van de film geleidelijk aan flarden gescheurd - niet alleen een bewijs van haar noodsituatie, maar ook van haar transformatie naar een geharde overlever. Stof kan gebruikt worden als verband of dienen als omhulsel voor handen en voeten bij het klimmen. Ook sieraden kunnen op onverwachte manieren van pas komen. Het geeft veel voldoening om te zien hoe elk element van haar outfit gebruikt wordt op een effectieve manier. Elodie's ontdekkingen over de ware geschiedenis van Aurea en de draak zijn ook een leuk element in de film.

Natuurlijk zou Damsel niet zo goed werken zonder de standvastige hoofdrol van Brown. Met de taak om een groot deel van de film alleen te dragen, stort Brown zich vol in de actieheldinnenstand. Tussen het zwaaien met een zwaard, het vallen in afgronden en het klimmen op muren door, levert ze een indrukwekkende acteerprestatie af. Ze is zelfs in staat om de mindere dialogen van de film positief over te laten komen.

Aangezien Brown zelf zo leuk is om naar te kijken, is het bijna jammer wanneer Damsel menselijke indringers opvoert. De film werkt het best als het een strijd is tussen Brown en de vaak onzichtbare draak, wiens stem Aghdashloo doordrenkt met dreigende, verleidelijke flair. De spanning knettert tussen de jager en haar prooi, vooral wanneer het lijkt alsof de draak met haar 'eten' speelt. Tegen de tijd dat de jonkvrouw en de draak hun laatste confrontatie hebben, is die er niet een van brute kracht; het is er een tussen twee personages die elkaar zorgvuldig hebben bestudeerd en die allebei hebben geleerd dat diens tegenstander niet helemaal is wat ze lijkt.

Geen doorsnee sprookje

Damsel is inderdaad niet zoals de meeste andere sprookjes. Maar met zijn mix van duistere fantasie en thema's over "empowerment" zorgt het voor een aangrijpend verhaal dat toch wel leuk is om mee te maken.

Damsel is nu te zien op Netflix

Lees ook: Recensie Dune - Part Two: meer dan het wachten waard