Và al contegnud

Titania (corp celest)

De Wikipedia

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.


Titania
(Urano III)
Retràt a àlta resulusiù de Titania töda zó de la Voyager 2 ai 24 de zenér del 1986
Retràt a àlta resulusiù de Titania töda zó de la Voyager 2 ai 24 de zenér del 1986
Satellite de Urano
Descuprii 11 gennaio 1787
Descovridor William Herschel
Parameter orbital
(a l'epoca J2000)
Semiass maggior 435 910 km
Period orbital 8,706
Inclinazion
dal equat. de Urano
0,340°
Ecentricità 0,0011
Dati fisegh
Diameter medi 1577,8 km
Superfiss 7,8 × 1012
Volum 2,057 × 1018
Massa
3,526 × 1021 kg[1]
Densità media 1,72 × 103 kg/m³
Acceleraz. de gravità in superfiss 0,378 m/s²
(0,039 g)
Velocità de fuga 770 m/s
Period de rotazion rotasiù sìncrona
Inclinazion assiala nesöna
Temperatura
superficiala
~60 K (media)
~83 K (max)
Pression atm. nesöna
Albedo 0,27
Dati d'osservazion
Magnituden app. 13,9

Titania l'è 'n satèlite natüral del pianeta Urano, el segónt piö delóns 'ntra i sich satèliti principài del pianeta. L'è 'l piö grant per dimensiù 'ntra i satèliti de Urano e coi sò 1578 km de diàmetro l'è chèl dei òt de töt el Sistema Solar.

Titania el ghe gìra 'ntùren a Urano conden perìot de presapóch 8,7 dé terèstri; el semiàs magiur de la sò òrbita l'è de 435.910 km. L'orbita l'è praticamènt circolàr condena ecentricità de presapóch 0,0011 e 'n inclinasiù de 0,340° en confrónt al equatùr de Urano.

Se pènsa che 'l sàpe furmàt de 'n nùcleo ruciùs cuarciàt zó de 'n mantèl de gias de àiva.

Finamài adès le üniche 'nsomeànse ciapàde zó de derènt de Titania i è chèle scatàde de la sónda Voyager 2, quan che l'è pasàda de le bànde de Urano endèl zenér del 1986.

  1. R. A. Jacobson, The masses of Uranus and its major satellites from Voyager tracking data and earth-based Uranian satellite data, in The Astronomical Journal, vol. 103, nº 6, giugno 1992, pp. 2068–2078, Bibcode:1992AJ....103.2068J, DOI:10.1086/116211.