Przejdź do zawartości

Richard Descoings

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Richard Jean Marc Descoings (ur. 23 czerwca 1958 w Paryżu, zm. 3 kwietnia 2012 w Nowym Jorku[1]) – francuski wysoki urzędnik państwowy, członek Rady Stanu, od 1996 do swojej śmierci – dyrektor paryskiego Instytutu Nauk Politycznych (Sciences Po) oraz administrator Fondation nationale des sciences politiques (Krajowej fundacji na rzecz nauk politycznych).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Descoings pochodził z rodziny kalwinistycznej o korzeniach szwajcarskich. Urodził się w Paryżu, jego ojciec był lekarzem, a matka zajmowała wysokie stanowisko w firmie farmaceutycznej[2]. W latach 1977–1980 był uczniem w Instytucie Nauk Politycznych, a następnie uczniem École nationale d'administration (1983–1985, promocja: Léonard-de-Vinci).

W 2004 ożenił się z Nadią Marik – ówczesną wicedyrektorką Instytutu Nauk Politycznych. Descoings zmarł niespodziewanie w pokoju hotelowym w Nowym Yorku, gdzie przebywał z okazji konferencji skupiającej rektorów uniwersytetów na Uniwersytecie Columbia. Przyczyną jego śmierci był atak serca[3].

Dyrekcja Sciences-Po

[edytuj | edytuj kod]

Jako dyrektor Sciences Po, Descoings wprowadził wiele istotnych zmian w tej prestiżowej instytucji; mimo kontrowersji, sprawiły one, że był wielokrotnie proszony o ekspertyzy dotyczące ewentualnych reform szkolnictwa.

Od 2001 wprowadził do Sciences Po pierwsze (i jak dotąd jedyne) próby tzw. akcji afirmatywnej we Francji (fr. discrimination positive): stworzono osobny egzamin wstępny dla młodych ludzi z tzw. strefy edukacji priorytetowej, mieszczącej się głównie na przedmieściach Paryża i skupiającej osoby społecznie nieuprzywilejowane. Obecnie program ten dotyczy około setki studentów rocznie. Pozwolił on na zwiększenie obecności studentów o pochodzeniu robotniczym (z 1% do 4,5%) oraz których rodzice są zatrudnieni na niskich stanowiskach (z 2% do 7,5%)[4]. Od 2013 ma też zniknąć egzamin wstępny z tzw. kultury ogólnej, który faworyzował osoby uprzywilejowane z rodzin inteligenckich.

Descoings znacznie zwiększył opłaty za studia na kierowanej przez siebie uczelni, zwiększając jednocześnie liczbę stypendystów (z 6% do 25%). Otworzył uczelnię na wpływy zagraniczne; obecnie ma ona 40% studentów zagranicznych, natomiast studenci francuscy muszą, w ramach edukacji, spędzić rok za granicą[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sciences Po : l'intrigante mort de Richard Descoings, Le Point, (fr.), 4 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-07]
  2. Richard Descoings: "Nous n'étions pas si différents des jeunes d'aujourd'hui", L'Etudiant, (fr.), 16 listopada 2011. [dostęp 2012-04-07]
  3. "French academic found in NY hotel died of natural causes", reuters.com, 30 maja 2012.
  4. a b "Ce qu’on retiendra de Richard Descoings, directeur de Sciences-Po", rue89.com, (fr.). [dostęp 2012-04-07]