Przejdź do zawartości

Rea (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rea
Ilustracja
Zdjęcie Rei zrobione przez sondę Cassini
Planeta

Saturn

Odkrywca

Giovanni Cassini

Data odkrycia

23 grudnia 1672

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

527 068 km[1]

Mimośród

0,0002[1]

Perycentrum

526 960 km

Apocentrum

527 170 km

Okres obiegu

4,518 d[1]

Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a

0,333°[1]

Długość węzła wstępującego

351,042°[1]

Argument perycentrum

241,619°[1]

Anomalia średnia

179,781°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

1528 km

Masa

(2,306518 ± 0,000353) ⋅ 1021 kg

Średnia gęstość

(1,2333 ± 0,0053) g/cm³

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,264 m/s²

Prędkość ucieczki

0,635 km/s

Okres obrotu wokół własnej osi

synchroniczny

Albedo

0,949 ± 0,003

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

9m

Temperatura powierzchni

53 K - 99 K

Rea (Saturn V) – drugi co do wielkości księżyc Saturna, odkryty w 1672 roku przez włoskiego astronoma Giovanniego Cassiniego.

Reja (Rea, gr. Ῥέα Rhea) jest jedną z tytanid w mitologii greckiej, siostra i żona Kronosa. Reę, często utożsamianą z Kybele, przedstawiano na wozie zaprzężonym w lwy i w diademie z wież obronnych, który nosiła na głowie.

Powierzchnia

[edytuj | edytuj kod]

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Rea jest księżycem lodowym, o gęstości 1,2 g/cm3. Najbardziej prawdopodobny model budowy wewnętrznej, oparty na pomiarach pola grawitacyjnego, wskazuje, że praktycznie nie uległa dyferencjacji grawitacyjnej, zatem nie ma warstw o różnym składzie chemicznym. Model budowy, który odpowiada pomiarom i jest dopuszczony przez ewolucję termiczną wnętrza księżyca, zakłada, że cienka zewnętrzna warstwa jest zbudowana z lodu praktycznie bez dodatku skał, natomiast wnętrze jest jednorodną mieszaniną lodu i skał[2].

Atmosfera

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 sonda Cassini odkryła obecność bardzo rzadkiej atmosfery zawierającej tlen i dwutlenek węgla. Atmosfera pojawia się okresowo, kiedy księżyc przechodzi przez pole magnetyczne Saturna, wysokoenergetyczne cząstki złapane w polu magnetycznym planety wchodzą w reakcję z powierzchnią księżyca, uwalniając przy tym atomy tlenu. Pochodzenie dwutlenku węgla nie jest znane. Według jednej z teorii może powstawać na skutek reakcji tlenu z bogatymi w węgiel ziarnami, które mogą pochodzić z samego księżyca lub z mikrometeorytów opadających na jego powierzchnię[3]. Atmosfera Rei jest około 5 bilionów razy mniej gęsta od atmosfery Ziemi[3][4].

Kwestia istnienia pierścieni Rei

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Pierścienie Rei.

Obserwacje sondy Cassini wykonane podczas jej przelotu w pobliżu Rei w 2005 roku sugerowały, że może posiadać kolisty system pierścieni, składający się z trzech wąskich pasm materii. Byłby to pierwszy księżyc, wokół którego odkryto pierścienie. O tym niepotwierdzonym odkryciu poinformowało czasopismo „Science” w wydaniu z 6 marca 2008 roku[5].

Jednak badania przestrzeni wokół księżyca, wykonane podczas kolejnych przelotów sondy Cassini w pobliżu Rei, nie potwierdziły występowania tam cząstek materii tworzącej pierścienie. W rezultacie 29 lipca 2010 ogłoszono, że przypuszczenia co do istnienia tych pierścieni były bezzasadne[6].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-09-30]. (ang.).
  2. Luciano Iess i inni, Gravity field and interior of Rhea from Cassini data analysis, „Icarus”, 190, 2007, s. 585–593, DOI10.1016/j.icarus.2007.03.027.
  3. a b Dale P. Cruikshank. Generating an Atmosphere. „Science”. 330 (6012), s. 1755–1756, 2010-12-24. DOI: 10.1126/science.1200473. 
  4. Thin Air: Oxygen Atmosphere Found on Saturn's Moon Rhea. [dostęp 2010-12-01].
  5. Geraint H. Jones, et al.. The Dust Halo of Saturn's Largest Icy Moon, Rhea. „Science”. 319 (5868), s. 1380–1384. AAAS. DOI: 10.1126/science.1151524. PMID: 18323452. [dostęp 2010-10-01]. (ang.). 
  6. Lauren Gold: No rings around Saturn's Rhea, astronomers find. Cornell University Cronicle Online, 2010-07-29. [dostęp 2010-09-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Rhea. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  • Rhea. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).