Przejdź do zawartości

Mecha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wizerunek mecha firmy Honda na Osaka Auto Messe 2019

Mechy (jap. メカ meka; ang. mechanical robot) – duże, najczęściej humanoidalne roboty, sterowane przez umieszczonego w jego wnętrzu pilota, autonomicznie bądź też zdalnie[1].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Słowo „mecha” pochodzi od japońskiego słowa meka (メカ), będącego skróconą formą angielskiego mechanical („mechaniczny”). Choć w języku japońskim mówiąc „meka” można mieć na myśli cokolwiek zaawansowanego technicznie, dzięki wpływowi licznych anime oraz mang, poza Japonią jako „mecha” rozumie się wielkie humanoidalne roboty bojowe.

Przedstawienie w kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Mecha przedstawiane w produkcjach zachodnich oraz wschodnich znacznie się różnią. Mecha w produkcjach japońskich są zazwyczaj bardzo zwinne i szybkie będąc przy tym zdolnymi do precyzyjnych działań (np. delikatne podniesienie cywila ręką, a następnie ucieczka z terytorium wroga). Mecha projektowane przez firmy amerykańskie mają prawie zawsze charakter czysto militarny.

Mecha są zawsze bardzo potężnymi maszynami, a posiadanie jednego (lub samo bycie pilotem) zazwyczaj jest możliwe tylko dla członków organizacji wojskowych lub wysoko postawionych oficjeli państw i organizacji.

Istnieją jeszcze mecha cywilne, przystosowane na przykład do przenoszenia wielkich ciężarów bądź prac budowlanych. Dostępność takich pojazdów jest zazwyczaj na podobnym poziomie jak w realnym świecie do buldożerów czy dźwigów.

Sterowanie

[edytuj | edytuj kod]

Można wymienić cztery główne sposoby sterowania mecha:

  1. zdalnie z centrum dowodzenia lub przy wykorzystaniu sztucznej inteligencji;
  2. za pomocą odpowiednich drążków, dźwigni itp.;
  3. poprzez mechaniczne przełożenie ruchów kończyn operatora na ruchy robota;
  4. poprzez mentalne połączenie pilota i mecha.

Czwarty sposób pozwala na „zespolenie” się pilota z mechem, a tym samym pozwala mu poruszać się nim wyjątkowo płynnie i o wiele sprawniej, niżby było to możliwe przy użyciu jakiejkolwiek innej metody. Takie „zespolenie” oznacza zwykle również, że urazy mechaniczne sprawiane maszynie pilot będzie odczuwał na własnej skórze – ten element jest często wykorzystywany w mangach lub anime, aby zwiększyć dramaturgię powieści. Bywa też, że jednocześnie są wykorzystywane co najmniej dwie metody pilotażu.

Mecha jako gatunek

[edytuj | edytuj kod]

Mecha jest gatunkiem mangi i anime skupiającym się wokół tytułowych robotów i ich pilotów. Nazewnictwo zazwyczaj różni się w zależności od serii, na przykład mecha w popularnej serii Gundam są nazywane Mobile Suitami, w The Vision of Escaflowne – Guymelefami itp. Motyw transformacji mecha lub pojazdu głównego bohatera jest dość często wykorzystywany (po raz pierwszy transformację mecha pokazano w Getter Robo, później także w bardziej popularnym w Polsce anime Generał Daimos). W wyniku fascynacji transformującymi się mecha powstała cała seria komiksów, seriali animowanych oraz filmów, Transformers.

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą mangą traktującą o gigantycznych robotach był wydany w 1958 Gigantor (w 1963 wyemitowano anime na jego podstawie). Manga ta zapoczątkowała popularny do dziś gatunek. Warto jednak zauważyć, że nie był on sterowany przez pilota siedzącego w jego środku, lecz zdalnie dzięki małemu urządzeniu – ktokolwiek je posiadał, kontrolował maszynę. W 1972 wyemitowano Mazinger Z – pierwsze anime, w którym robot był sterowany przez pilota siedzącego w jego wnętrzu[2]. Warto zauważyć, że Mazinger Z jest najdłuższym serialem anime w historii mecha-anime, liczącym 92 odcinki. Ważnym, mającym do dziś odbicie w wielu serialach elementem jest, wprowadzone przez Mazingera, wykrzykiwanie nazw ciosów podczas ich wykonywania, co jest praktykowane do dziś. Kolejnym prekursorem gatunku był Getter Robo (wyemitowany w 1974). Wprowadził on, kontynuowany potem przez wiele serii, motyw składania jednego wielkiego mecha z kilku pojazdów i transformacji.

Znane serie

[edytuj | edytuj kod]

Poniżej przedstawiono listę bardziej znanych serii anime mecha. Większość z nich ma swoje mangi lub zaczynało jako manga i ze względu na dużą popularność mecha zostały animowane.

Mecha w grach

[edytuj | edytuj kod]

Mecha są obecnie jednym ze standardowych elementów gier z gatunku science-fiction. Choć we wszystkich tego typu grach gracz steruje mechem, to charakterystyka samych pojazdów, jak i rozgrywki nie jest jednolita. Jest tutaj wyraźnie widoczny podział wizji twórców zachodnich i wschodnich. Istnieją gry symulacyjne oraz akcji z mecha w rolach głównych. Te pierwsze mają charakter realistyczny i niedaleko im do bazujących na taktyce FPS, osadzonych w wojennych klimatach. W drugich natomiast przeciwników jest znacznie więcej, a dostępne bronie są mniej prawdopodobne, jak działa laserowe lub miecze świetlne.

Symulacje

[edytuj | edytuj kod]

W grach symulacyjnych, w których główną rolę grają mechy, gracz może wcielić się w pilota mecha, ale samo pilotowanie go nie jest jedynym stawianym przed nim wyzwaniem – należy dobrze przestudiować zasady działania mecha i odpowiednio dobierać wyposażenie tak, aby osiągnąć optymalną wydajność swojej jednostki oraz przystosować ją do indywidualnych preferencji pilota. Jednym z ważniejszych czynników jest wydzielane ciepło, ciężar sprzętu oraz pobór energii. Dopracowanie gier tego typu rośnie z roku na rok.

Niektóre gry wolą połączyć symulację z mniej realistycznym podejściem – ideą jest przedstawienie dynamicznych walk mechów w połączeniu z olbrzymimi możliwościami przebudowy i modyfikacji pilotowanego mecha. W każdym jednak przypadku dużą część czasu gry spędza się właśnie na modyfikowaniu i wybieraniu części do złożenia mecha dokładnie według swoich preferencji. Z kilkoma wyjątkami, większość gier przedstawia widok z pierwszej osoby. Możliwa, a czasami wręcz zalecana, jest walka przy użyciu broni białej.

Gry akcji

[edytuj | edytuj kod]

Podgatunek ten charakteryzuje zwykle liniowy scenariusz i nieskomplikowane sterowanie. Stawia się duży nacisk na dynamikę i płynność ruchów, gracz ma do wyboru zestaw nierealistycznego, nierzadko zupełnie fikcyjnego i niepraktycznego w rzeczywistym świecie uzbrojenia. Dba się też, bardziej niż w symulacjach, o walory estetyczne.

Niektóre gry z mechami

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mech (Object) [online], Giant Bomb [dostęp 2022-07-15] (ang.).
  2. Mark Gilson, A Brief History of Japanese Robophilia, „Leonardo”, 31 (5), 1998, s. 367–369, DOI10.2307/1576597, ISSN 0024-094X, JSTOR1576597 [dostęp 2022-07-15] (ang.).