Przejdź do zawartości

Luis Carrero Blanco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luis Carrero Blanco
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1904[1]
Santoña

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 1973
Madryt

Premier Hiszpanii
Okres

od 6 czerwca 1973
do 20 grudnia 1973

Przynależność polityczna

Falanga

Poprzednik

Francisco Franco

Następca

Torcuato Fernández-Miranda

podpis
Pomnik Luisa Carrero Blanco w Santoña

Luis Carrero Blanco (ur. 4 marca 1904[1] w Santoña, zm. 20 grudnia 1973 w Madrycie[2]) – hiszpański wojskowy i polityk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

W 1918 wstąpił do hiszpańskiej Akademii Marynarki Wojennej, którą ukończył. W latach 1924–1926 brał udział w kampanii wojennej w Maroku.

Po wybuchu wojny domowej w 1936 znalazł się na terenach pod kontrolą republikanów. Zanim przedostał się na tereny opanowane przez nacjonalistów w czerwcu 1937, ukrywał się najpierw w ambasadzie Meksyku, a później Francji.

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Po zwycięstwie nacjonalistów, Carrero Blanco stał się jednym z najbliższych współpracowników generała Francisco Franco. Zaowocowało to mianowaniem na rządowe stanowisko w 1957. Rozpoczął się tym samym awans admirała po szczeblach kariery, zarówno wojskowej, jak i cywilnej. W 1963 został mianowany wiceadmirałem, a w 1966 admirałem. W latach 1967–1973 był zastępcą szefa Rady Państwa.

Premier Hiszpanii

[edytuj | edytuj kod]

Szczyt politycznej kariery nastąpił w czerwcu 1973, kiedy został mianowany premierem. Stał się tym samym pierwszym zastępcą Franco i był wskazywany przez komentatorów politycznych jako jego prawdopodobny następca.

Zamach ETA

[edytuj | edytuj kod]

Sześć miesięcy później Carrero Blanco zginął w zamachu bombowym zorganizowanym przez ETA. Uważa się, że jego śmierć przyspieszyła przejście z rządów autorytarnych do demokracji.

Opis zamachu:

Kościół jezuitów znajduje się zaledwie 300 metrów od jego domu przy ulicy Serrano, ale admirał nigdy nie chodził tam piechotą. Jego limuzynę eskortował jeszcze jeden samochód z żołnierzami, który pojechał przodem. Konwój skręcił w uliczkę Claudio Coello, by jak co dzień wjechać na klasztorny dziedziniec obok kościoła. Ładunek zamontowany w studzience kanalizacyjnej zamachowcy odpalili precyzyjnie, pod dodge’em premiera. Siła wybuchu wyrzuciła dwutonowe auto na wysokość 25 metrów. Samochód przeleciał nad kamienicą, zawadził o dach i spadł na klasztorne patio[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Laura Lara Martínez: Carrero Blanco, escritor: Bases ideológicas del pensamiento del almirante. [w:] Comunicaciones del I Encuentro de Jóvenes Investigadores en Historia Contemporánea de la AHC [on-line]. [dostęp 2014-06-23]. (hiszp.).
  2. Dulcie M. Ashdown Zabójcy królów, wyd. 2002, s. 265.
  3. 20 December 1973: Spanish prime minister assassinated. bbc.co.uk. [dostęp 2010-04-24]. (ang.).