Przejdź do zawartości

Lizardyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lizardyt
Ilustracja
Marmur dolomitowy z lizardytem, k. Rędziny, Dolny Śląsk
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

uwodniony krzemian magnezu (Mg6[(OH) 8Si4O10])

Twardość w skali Mohsa

2,5

Przełam

nierówny, drzazgowy

Łupliwość

doskonała, jednokierunkowa

Pokrój kryształu

blaszkowy (płytkowy)

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość minerału

2,44–2,62 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

jasnozielona i zielona w odcieniach

Rysa

biała lub szara

Połysk

jedwabisty, woskowy

Lizardytminerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy serpentynów, nazwa pochodzi od przylądka Lizard Point i leżącej na nim miejscowości (w Kornwalii w Wielkiej Brytanii)[1], gdzie minerał ten został znaleziony.

Lizardyt podobny jest do antygorytu; jednoznaczne rozpoznanie tych odmian wymaga badań rentgenostrukturalnych.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy skupienia zbite, płytkowe i blaszkowe. Ma zdolność tworzenia pseudomorfozy po piroksenie i oliwinie. Jest kruchy, ale pojedyncze blaszki są sprężyste i giętkie. Jest przeświecający, przeważnie zawiera niewielkie ilości metali takich jak: żelazo, glin, nikiel. Minerał wtórny, zwykle występujący jako główny składnik zbitych serpentynitów.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Powstaje w środowiskach hydrotermalnych na skutek przeobrażenia krzemianów zasobnych w magnez, zwłaszcza oliwinów, piroksenów, amfiboli a niekiedy także biotytu w zasadowych skałach wylewnych o zawartości 45–53% SiO2.

Na świecie: USA, Rosja, Indie, RPA, Niemcy, Wielka Brytania.

W Polsce: wyłącznie na Dolnym Śląsku: w okolicach Kowar, Sobótki, Złotym Stoku.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • kamień cieszący się zainteresowaniem kolekcjonerów,
  • rzadko wykorzystywany kamień ozdobny, dekoracyjny, rzeźbiarski, wykładzinowy,
  • służy do wyrobu drobnej galanterii,
  • okazjonalnie – do wyrobu biżuterii artystycznej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lizardite Mineral Data. [dostęp 2014-03-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nikodem Sobczak, Tomasz Sobczak: Wielka encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12493-8.
  • Jerzy Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Katowice: Videograf II, 2003. ISBN 83-7183-174-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]