Przejdź do zawartości

Kropka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
.

Kropka – oddzielający znak przestankowy, stawiany na końcu wypowiedzenia, będący wskazówką dla czytającego na głos, że należy zniżyć głos oraz zrobić przerwę[1].

Najczęstszym zastosowaniem kropki w piśmie jest zakończenie zdania lub równoważnika zdania. Bywa też często używana do tworzenia skrótów (jednak nie zawsze).

Innym zastosowaniem kropki w piśmie jest tworzenie liczebników porządkowych z liczebników głównych w skróconym, cyfrowym zapisie zdania. Przykłady:

  • lata 20. – „lata dwudzieste”
  • t. 16. – „tom szesnasty”

Użycie kropki nie jest w takiej sytuacji konieczne, jeśli z kontekstu wynika, że chodzi o liczebnik porządkowy. Nikt, kto zna gramatykę języka polskiego, nie przeczyta pierwszego przykładu jako „lata dwadzieścia”, chyba że z kontekstu zdania wynika, że istotnie „lata dwadzieścia (np.) samolotów”

Kropka jest też częścią znaków takich jak dwukropek, średnik i wielokropek.

Według przyjętej w Polsce i innych krajach kontynentalnej Europy konwencji nazewnictwa i zapisu liczb kropka używana bywa do rozdzielania grup trzycyfrowych, np. 1.000 = tysiąc, 1.000.000 = milion, 1.000.000.000 = miliard, 12.345,67 = dwanaście tysięcy trzysta czterdzieści pięć całych i sześćdziesiąt siedem setnych (natomiast według polskiej konwencji edytorskiej separatorem takim jest spacja nierozdzielająca). Do oddzielania liczby całkowitej od części ułamkowej używa się przecinka.

W krajach anglosaskich zapis jest odwrotny – kropka jest używana do oddzielenia w liczbie rzeczywistej części całkowitej od ułamkowej, a grupy trzycyfrowe oddziela się przecinkami.

W geometrii kropką oznacza się kąt prosty.

Kropka w informatyce

[edytuj | edytuj kod]

W informatyce kropkę stosuje się, w szczególności w programowaniu, jako:

W Unikodzie występuje w wersji:

Znak Unicode Kod HTML Nazwa unikodowa Nazwa polska
. U+002E . lub . FULL STOP kropka


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ewa i Feliks Przyłubscy: Gdzie postawić przecinek?. Wyd. 5. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1980, s. 27. ISBN 83-214-0129-5.