Przejdź do zawartości

Festus (historyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Festus (łac. Rufius Festus, ur. przed 320, zm. 30 grudnia 379) – historyk późnego Rzymu, autor dzieła historycznego pod tytułem: Brewiarium dziejów ludu rzymskiego (Breviarium rerum gestarum populi Romani). Tradycja piśmienna różnie przekazywała jego imię (Rufus/Ruffus Festus, Rufius Festus, czy nawet Ruffus Sextus). Przyjęło się więc podawać tylko jedno jego imię.

W oparciu o świadectwo Ammiana[1] można przyjąć, że Festus urodził się w Trydencie, był niskiego stanu społecznego, a w oparciu o Eunapiusza można nawet ustalić dokładną datę jego śmierci. Na dworze Walensa pełnił wysokie stanowisko sekretarza cesarskiej kancelarii (magister memoriae). Na mocy dekretu Walentyniana, Walensa i Gracjana sprawował także funkcję prokonsula w Azji. W roku 365 był namiestnikiem Syrii.

Dzieło Festusa najprawdopodobniej powstało na przełomie 369 i 370 roku. Pod względem chronologicznym odpowiada dziełu Eutropiusza (od założenia miasta do 363 roku)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ammianus Marcellinus, Dzieje rzymskie 29, 2, 22.
  2. Festus: Brewiarium dziejów ludu rzymskiego (Wstęp: Przemysław Nehring), w: Brewiaria dziejów rzymskich, Warszawa 2010, s. 39.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Brewiaria dziejów rzymskich, Redakcja naukowa: Przemysław Nehring, WUW, Warszawa 2010, ISBN 978-83-235-0416-0.
  • Słownik pisarzy antycznych red. Anna Świderkówna WP Warszawa 1982.