Naar inhoud springen

Theo Kelchtermans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theo Kelchtermans
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam Theodoor René Kelchtermans
Geboren Peer, 27 juni 1943
Kieskring Limburg
Regio Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Land Vlag van België België
Partij CVP / CD&V
Functies
1974-1981 Provincieraadslid Limburg
1977-2012 Gemeenteraadslid Peer
1977-1980 Schepen Peer
1980-2012 Burgemeester Peer
1981-1991 Volksvertegenwoordiger
1981-1995 Lid Vlaamse Raad
1985-1988 Gemeenschapsminister van Onderwijs en Vorming
1988 Gemeenschapsminister van Tewerkstelling, Vorming en Openbaar Ambt
1988-1992 Gemeenschapsminister van Leefmilieu, Natuurbehoud en Landsinrichting
1991-1995 Senator
1992-1995 Vlaams minister van Openbare Werken, Ruimtelijke Ordening en Binnenlandse Aangelegenheden
1995 Vlaams Parlementslid
1995-1999 Vlaams minister van Leefmilieu en Tewerkstelling
1999-2003 Senator
2003-2007 Volksvertegenwoordiger[1]
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Theodoor René (Theo) Kelchtermans (Peer, 27 juni 1943) is een Belgisch politicus voor de CD&V.

Theodoor Kelchtermans studeerde af als licentiaat in de toegepaste psychologie aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij werkte als consulent bij het PMS-centrum van Neerpelt. Hij was van 1975 tot 1985 lid van de Gewestelijke Economische Raad voor Vlaanderen (GERV).

Politieke carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Kelchtermans was van 1980 tot 2013 burgemeester van Peer, waar hij eerder van 1977 tot 1980 schepen was. Van 1974 tot 1981 was hij tevens provincieraadslid van Limburg. In 2013 stopte hij als burgemeester van Peer, waarna hij opgevolgd werd door Steven Matheï.[2]

Hij had ook een parlementaire loopbaan: van 1981 tot 1991 en van 2003 tot 2007 was hij lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers, van 1991 tot 1995 en van 1999 tot 2003 was hij rechtstreeks verkozen senator in de Senaat. In de periode december 1981-mei 1995 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad, de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement van 21 mei 1995 werd hij verkozen in de kieskring Hasselt-Tongeren-Maaseik. Hij bleef gedurende één maand Vlaams volksvertegenwoordiger, tot hij opnieuw de eed aflegde als Vlaams minister op 20 juni 1995.

Tussen 1985 en 1999 had hij tevens verschillende ministerposten in de Vlaamse Executieve (1985-1995) en de Vlaamse regering (1995-1999). Van 1985 tot 1988 was hij gemeenschapsminister van Onderwijs en Vorming in de regering-Geens II, in 1988 was hij gemeenschapsminister van Tewerkstelling, Vorming en Openbaar Ambt in de regering-Geens III, van 1988 tot 1992 was hij gemeenschapsminister van Openbare Werken, Vervoer en Ruimtelijke Ordening in de regering-Geens IV en de regering-Van den Brande I, van 1992 tot 1995 was hij gemeenschapsminister van Openbare Werken, Ruimtelijke Ordening en Binnenlandse Aangelegenheden in de regering-Van den Brande II en de regering-Van den Brande III en van 1995 tot 1999 was hij Vlaams minister van Leefmilieu en Tewerkstelling in de regering-Van den Brande IV.

Hij dankt zijn nationale bekendheid aan zijn tijd als Vlaams minister van Leefmilieu. In die hoedanigheid zorgde hij voor de invoering van de milieubox. De dure dozen bleken erg gebruiksonvriendelijk en ook de aanbesteding ervan verliep niet volgens het boekje. Kelchtermans' naam werd in het onderzoek genoemd, maar er werd hem niets ten laste gelegd. Uit zijn ministertijd stammen ook de gemeenschappelijke krachtlijnen voor een samenhangend personeelsbeleid in de lokale en regionale besturen, beter bekend als de Krachtlijnen Kelchtermans.

Overige functies

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2004 volgde hij zijn broer Mathieu op als voorzitter van het Limburgs Universitair Centrum (vanaf 2005 Universiteit Hasselt).[3] In 2010 werd hij opgevolgd door partijgenoot Leo Delcroix.[4] In deze hoedanigheid was hij ook voorzitter van de Transnationale Universiteit Limburg.

Hij was ook enige tijd adviseur bij het Limburgse bedrijf Groep Machiels.

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlaams minister van Onderwijs en Vorming
1985-1988
Opvolger:
Hugo Weckx
Voorganger:
Jos Dupré
Vlaams minister van Leefmilieu
1988-1992
Opvolger:
Norbert De Batselier
Voorganger:
Gaston Geens
Vlaams minister van Tewerkstelling
1988
Opvolger:
Roger De Wulf
Vlaams minister van Openbaar Ambt
1988
Opvolger:
Luc Van den Bossche
Voorganger:
Johan Sauwens
Vlaams minister van Openbare Werken
1992-1995
Opvolger:
Eddy Baldewijns
Voorganger:
Norbert De Batselier
Vlaams minister van Leefmilieu
1995-1999
Opvolger:
Vera Dua
Voorganger:
Leo Peeters
Vlaams minister van Tewerkstelling
1995-1999
Opvolger:
Renaat Landuyt
Voorganger:
Jef Dupont
Burgemeester van Peer
1980-2012
Opvolger:
Steven Matheï
Voorganger:
Louis Waltniel
Vlaams minister van Ruimtelijke Ordening
1992-1995
Opvolger:
Eddy Baldewijns