Pergi ke kandungan

Kadar bidang

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Kadar bidang atau kadar bingkai, ialah kekerapan sesebuah peranti imejan menghasilkan turutan imej unik yang dipanggil bidang (atau bingkai). Istilah ini digunakan sama-rata bagi grafik komputer, kamera video, kamera filem, dan sistem motion capture. Kadar bidang biasanya dinyatakan dalam bidang sesaat (FPS), tetapi juga diungkapkan dalam hertz bagi monitor imbasan progresif.

Kadar bidang dalam filem dan televisyen

[sunting | sunting sumber]

Pada tahun 2011, terdapat tiga piawaian kadar bidang utama dalam perusahaan televisyen dan perfileman, iaitu: 24p, 25p, dan 30p; tetapi tidak lupa juga banyak variasinya serta piawaian-piawaian terbaru.

  • 24p ialah format progresif yang kini diterima secara meluas oleh pihak yang berancang untuk memindahkan isyarat video ke dalam filem. Pembuat filem dan video menggunakan 24p walaupun terbitannya tidak akan dipindahkan ke dalam filem semata-mata kerana "rupa" kadar bidang (yang rendah) dalam skrin yang sepadan dengan filem asal. Apabila dipindahkan ke televisyen NTSC, kadarnya diperlahankan ke 23.976 FPS, dan apabila dipindahkan ke PAL atau SECAM, ia dipercerpat ke 25 FPS. Kamera filem 35 mm menggunakan kadar pendedahan piawai 24 bidang sesaat, tetapi banyak kamera yang menawarkan kadar 23.976 FPS untuk televisyen NTSC dan 25 FPS untuk PAL/SECAM. Kadar 24 FPS menjadi piawaian de facto untuk filem berbunyi pada pertengahan 1920-an.[1] Hampir semua kerja animasi lukisan tangan direka untuk dimainkan pada 24 bidang sesaat. Sebenarnya, melukis 24 bidang unik sesaat dengan tangan ini ("1's") adalah mahal. Filem berbajet besar pun biasanya melukiskan animasi yang dirakam secara "2's" (satu bidang lukisan tangan diunjurkan dua kali, jadi hanya 12 bidang unik sesaat)[2][3] dan banyak lagi animasi yang dilukis secara "4's" (satu bidang lukisan tangan diunjurkan 4 kali, jadi hanya 6 bidang unik sesaat).
  • 25p ialah format progresif dan menjalankan 25 bidang progresif sesaat. Kadar bidang ini berasal dari piawaian televisyen PAL pada 50i (atau 50 bidang selang-seli sesaat). Syarikat filem dan televisyen menggunakan kadar ini di kawasan 50 Hz demi keserasian langsung dengan kadar medan dan bidang TV. Penukaran untuk negara 60 Hz dibolehkan dengan memperlahankan media kepada 24p, kemudian menukarna ke sistem 60 Hz secara tarik turun (pulldown). Walaupun 25p mengambil separuh leraian masa atau gerakan yang diberikan oleh PAL 50i biasa, namun ia memulangkan leraian ruang menegak yang lebih tinggi sebidang. Seperti 24p, 25p sering digunakan untuk mendapatkan rupa "kepawagaman", walaupun dengan artifak-artifak pergerakan yang sama. Ia juga lebih sesuai dengan output imbasan progresif (cth. pada paparan LCD, monitor komputer dan projektor) kerana tiadanya perselangselian.
  • 30p ialah format progresif yang menghasilkan video pada 30 bidang sesaat. Pengimbasan progresif (tanpa selang-seli) memimik penangkapan imej bidang demi bidang oleh kamera filem. Kesan bergegar-gegar antara bidang kurang tampak berbanding 24p, tetapi masih mengekalkan rupa kepawagaman. Perakaman video pada mod 30p tidak memberikan artifak selang-seli tetapi boleh meninggalkan gegar-gegar pada pergerakan imej dan pendar kamera. Proses filem skrin lebar Todd-AO menggunakan kadar ini pada tahun 1954–1956.[4]

Pengkomputeran

[sunting | sunting sumber]

Kadar bingkai juga digunakan dalam pengkomputeran masa nyata. Dalam gaya yang agak serupa dengan takrifan filem di atas, satu bingkai masa nyata ialah masa yang diambil untuk melengkapkan sepusingan penuh tugasan-tugasan pemprosesan sistem. Jika kadar bingkai sistem masa nyata ialah 60 hertz, maka sistem itu menilai semula segala input yang perlu sambil mengemas kini output yang perlu 60 kali sesaat dalam apa jua keadaan.

Kadar bingkai yang direka untuk sistem masa nyata berbeza-beza mengikut kelengkapannya. Untuk sistem masa nyata yang mengemudi kapal tangki minyak, kadar bingkai 1 FPS mungkin memadai, manakala kadar 100 FPS pun tidak cukup untuk mengemudi peluru berpandu. Perekanya mesti memilih kadar bingkai yang sesuai dengan keperluan aplikasi.


Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Kevin Brownlow, Silent Films: What Was the Right Speed? (1980).
  2. ^ "How many cels does a typical cartoon yield?" http://www.cartoon-factory.com/faq.html Diarkibkan 2011-05-19 di Wayback Machine
  3. ^ "Cartoon Animation Basics" http://www.freeopenbook.com/flash8-bible/BBL0120.html Diarkibkan 2011-05-25 di Wayback Machine
  4. ^ Todd-AO Specifications at a Glance, Widescreen Museum.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]