Edukira joan

Korronte zuzen

Wikipedia, Entziklopedia askea
Korronte zuzeneko tentsioa, terminoa korronte zuzen konstante esanahiarekin erabiltzen denean.
Irudiko hiru seinaleak Korronte zuzenekoak badira ere, batzuetan beheko seinale bientzat arteztu terminoa aurkitu daiteke, eta korronte zuzen terminoa tentsio konstantea adierazteko erabili (goiko seinalea)

Korronte zuzena edo jarraitua (DC hizkiekin ere ezaguna, ingelesez Direct Current) elementu eroale batetik igarotzen den noranzko bakarreko elektroi-isuria da. Korronte aldizkatzailean (AC, Altern Current) ez bezala, korronte zuzenean karga elektrikoak beti noranzko berdinean mugitzen dira, polaritatea konstantea izanik. Adibidez pilek, bateriek eta zelula fotovoltaikoek ematen duten tentsioa korronte zuzenekoa da.

Korronte zuzen (DC) eta korronte alterno (AC) terminoak korronteari badagozkie ere, askotan tentsioari buruz aritzeko ere erabiltzen dira: korronte zuzena tentsioaren polaritatea konstante mantentzen denean erabiltzen da, eta korronte alterno polaritatea aldakorra denean.

Askotan korronte zuzen terminoa tentsio konstantea adierazteko erabiltzen bada ere, korronte zuzena ez da derrigorrez tentsio konstanteduna, tentsio aldakordun korrontea zuzena da polaritatea aldatzen ez den bitartean. Hala ere, kontutan hartu behar da terminoa esanahi batekin ala bestearekin erabiltzen den. Adibidez, elikatze-iturriei buruz aritzerakoan, artezgailuaren irteerako seinalearentzat arteztua terminoa aurkitu dezakegu, iragazki-irteerako seinalearentzat kizkurtua terminoa, eta behin tentsio konstantea lortutakoan zuzena terminoa, hitzaren definizio zorrotzean hiru hauek zuzenak badira ere.

Sareko tentsioa korronte alternokoa izan ohi da, Europar Batasunean adibidez 230 V eraginkorreko eta 50 Hzkoa da. Hori dela eta, korronte alternoa korronte zuzen bihurtzeko artezgailuak erabili ohi dira, zeinak osagai elektronikoak —gaur egun— edo elektromekanikoak —iraganean— dituzten. Korronte zuzena korronte alterno bihurtzeko inbertsoreak erabiltzen dira.

Lehen energia elektrikoaren garraio komertziala —Thomas Edisonek hemeretzigarren mendearen bukaeran garatua— korronte zuzenekoa izan zen. Gaur egun energia elektrikoaren garraio ia guztia korronte alternoan egiten da, honek korronte zuzenarekiko dituen abantailengatik transformazio eta garraioan. 1950ko hamarkadan goi-tentsioko korronte zuzeneko garraioa garatu zen, eta gaur egun goi-tentsioako korronte alternoko sistemen aurrean aukera bat bat da. Distantzia luzeko itsaspeko kableetan, batzutan korronte zuzena aukera bakarra da.

Korronte zuzena bateriak kargatzeko erabiltzen da, eta ia sistema elektroniko guztietan, elikadura iturri bezala. Aluminio produkzioan eta beste prozesu elektrokimiko batzutan korronte zuzeneko potentzia haundiak erabiltzen dira. Trenbide batzutan korronte zuzena erabiltzen da, hiriguneetan gehienbat. Goi-tentsioko korronte zuzena urruneko tokietatik potentzia handiak garraitzeko edo korronte alternoko sareak elkar konektatzeko erabiltzen da.

Korronte zuzeneko zirkuituak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Korronte zuzeneko zirkuitu bat tentsio-iturri, korronte-iturri eta erresistentziaz osatutako zirkuitu bat da. Kasu honetan, zirkuituko tentsio eta korronteek ez daukate denborarekiko menpekotasunik. Zirkuituko tentsio edo korronte balio zehatz bat ez dago aurreragoko balio baten menpe. Hori dela eta, korronte zuzeneko zirkuitu bat irudikatzen duten ekuazio-sistemek ez daukate denborarekiko integral edo deribaturik.

Korronte zuzeneko zirkuitu bati kondentsadore edo haril bat gehitzen bazaio, zirkuitua ez da, era zorrotzean esanda, korronte zuzeneko zirkuitua —korronte eta tentsio konstanteak dituena—. Hala ere, horrelako zirkuitu gehienek korronte zuzeneko ebazpena daukate. Ebazpen hauek zirkuituko korronte eta tentsioak ematen dituzte zirkuitua egoera egonkorrean dagoenean. Zirkuitu hauek ekuazio diferentzial sistema batekin irudikatzen dira. Ekuazio hauen ebazpenak orokorrean parte trantsitorio bat eta egoera egonkorreko parte bat daukate. Badaude zirkuitu batzuk korronte zuzeneko zirkuituen ebazpenik ez daukatenak. Adibide sinple bi, kondentsadore batera konektatutako korronte-iturri konstantea eta haril batera konektatutako tentsio-iturri konstantea dira.

Elektronikan, ohikoa da bateria batetik edo elikatze-iturri baten korronte zuzeneko irteeratik energia hartzen duen zirkuituari korronte zuzeneko zirkuitu deitzea, esan nahi dena zirkuitua korronte zuzenarekin elikatuta dagoela bada ere.

Ikur hau korronte zuzena behar duten edo sortzen duen gailuetan aurkitu daiteke.
Mahaigaineko elikatze iturri sinple bat. Voltmetroan V hizkiaren azpian dagoen marra zuzenak korronte zuzeneko tentsioa ematen duela adierazten du. Anperemetroaren azpian dauden konektoreak elikatze-iturriaren irteerak dira. Kolore konbentzioa jarraituz, gorriak positiboak dira eta beltzak negatiboak

Orokorrean korronte zuzeneko instalazioek konektore, etengailu eta luminaria desberdinak erabiltzen dituzte, korronte alternoan erabiltzen direnen aldean, gehienbat korronte zuzenean erabiltzen diren tentsio txikiengatik.

Korronte zuzeneko tresnek ez dituzte polaritate alderantzizkatzearen aurkako babesik izaten, eta alderantzizko polaritatearekin elikatzen badira izorratu egin daitezke, diodo-zubi bat ez badaukate —pila edo bateriaz elikatutako tresna gehienek ez daukate diodo-zubirik—. Pila edo bateriak erabiltzen dituzten gailuek horiek zein posiziotan ezarri behar diren azaltzen duen diagrama bat edukitzen dute. Bateria batzuk bere posizio zuzenean bakarrik konektatu ahal izateko diseinatuak daude. Konektore batzuk ere era zuzenean bakarrik konektatu ahal izateko moduan diseinatzen dira. Konbentzioz, elikadura konektore bi dituzten tresnetan, kolore gorria positiboarentzat erabiltzen da eta beltza negatiboarentzat.

Korronte zuzena arrunta da tentsio oso txikiko erabilpenetan, eta tentsio txikiko erabilpen batzutan, bereziki bateria edo pilekin elikatzen diren erabilpenetan, hauek korronte zuzena bakarrik ematen baitute, edo eguzki-energia erabiltzen denean, zelula fotovoltaikoek korronte zuzena bakarrik sortzen dutelako. Ibilgailu gehienek korronte zuzena erabiltzen dute; alternadoreak korronte alternoa sortzen badu ere, artezgailuekin korronte zuzena lortzen da. Zirkuitu elektroniko gehienek korronte zuzeneko elikatze-iturria behar dute. Erregai-pilek korronte zuzena bakarrik sortzen dute.

Automobil gehienek 12 volteko korronte zuzena erabiltzen dute; gutxi batzuek 6 V edo 42 Veko sistema elektrikoa daukate.

Hegazkin arinen sistema elektrikoak 12 V edo 28 Vekoak izaten dira.

Elikatze-iturriak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Elikatze iturri»

Tresna elektriko askok korronte zuzena behar dute funtzionamendurako, batez ere osagai elektronikoak dituztenak —ikus entzunezko ekipoak, ordenagailuak, eta abar—. Hornidura elektrikoko korronte alternoa korronte zuzen bihurtzeko elikatze iturriak erabiltzen dira, zeinak tentsioa arteztu eta balio egokira bihurtzen duten.

Tentsioaren arteztzea artezgailuen bitartez egiten da. Hauek iraganean huts-balbulak erabiltzen zituzten. Gaur egun, ia denek diodoak erabiltzen dituzte, eta tiristoreak potentzia haundiak artezten direnean.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]