اسکیزوفرنی یک اختلال سلامت روان پیچیده است که تقریباً ۱٪ از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. علیرغم پیشرفت‌ها در درک و درمان پزشکی، این وضعیت هنوز در پوشش سوء تفاهم، ترس و انگ است. هدف این مقاله بررسی عمیق تأثیر انگ بر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، بحث در مورد برخی از تصورات غلط رایج مرتبط با این بیماری، و ارائه راهکارهایی برای ارتقاء درک، حمایت و آگاهی برای کمک به کاهش انگ است.
شناخت اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی با ادراک واقعیت تغییر یافته و اختلال عملکردی مشخص می شود. علائم اسکیزوفرنی معمولاً به سه دسته تقسیم می شوند: علائم مثبت، علائم منفی و علائم شناختی. علائم مثبت ویژگی‌های مشخصی هستند که معمولاً توسط افراد سالم تجربه نمی‌شوند، مانند توهمات شنیداری یا بصری، هذیان‌ها و گفتار نامنظم. از سوی دیگر، علائم منفی از دست دادن عملکردهای موجود قبلی مانند بیان عاطفی، اجتماعی شدن و انگیزه است. علائم شناختی شامل مشکلات توجه، حافظه و تصمیم گیری است.
با وجود شدت این علائم، یادآوری این نکته ضروری است که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ذاتاً خطرناک یا خشن نیستند. در واقع، تنها ۱۰ درصد از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی احتمالاً رفتار خشونت آمیز دارند. بیشتر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر از مجرمان قربانی آسیب می شوند.
افسانه ها و باورهای غلط اسکیزوفرنی
متأسفانه، باورهای غلط پیرامون اسکیزوفرنی همچنان وجود دارد. برخی از افسانه های رایج عبارتند از:
- اسکیزوفرنی شامل چندین شخصیت است: این درست نیست. اسکیزوفرنی شامل چندین شخصیت مانند اختلال هویت تجزیه ای (که قبلاً به عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می شد) را شامل نمی شود. در حالی که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است بی ثباتی خلق را تجربه کنند و به نظر می رسد که شخصیت خود را تغییر می دهند، شخصیت منفرد زیربنایی دست نخورده باقی می ماند.
- افراد مبتلا به اسکیزوفرنی خطرناک یا خشن هستند: همانطور که قبلا ذکر شد، ارتباط بین اسکیزوفرنی و خشونت اغلب اغراق آمیز است. در حالی که برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است به دلیل علائم خود رفتارهای غیرعادی یا نگران کننده ای از خود نشان دهند، این به طور خودکار آنها را خشن یا خطرناک نمی کند.
- افراد مبتلا به اسکیزوفرنی غیرقابل اعتماد هستند: اگرچه اسکیزوفرنی می تواند منجر به اختلالاتی شود که ممکن است منجر به از دست دادن قرار ملاقات یا چالش در حفظ شغل شود، این بدان معنا نیست که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ذاتا غیرقابل اعتماد هستند. با حمایت، آموزش و درمان مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می توانند زندگی کاملی داشته باشند و در تعهدات شخصی و حرفه ای خود قابل اعتماد باشند.
- افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دوستانه یا اجتماعی نیستند: اسکیزوفرنی می تواند به دلیل علائم منفی مانند بی لذتی (ناتوانی در تجربه لذت) و طفره رفتن (فقدان انگیزه) منجر به گوشه گیری و انزوای اجتماعی شود. با این حال، این بدان معنا نیست که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دوستانه نیستند یا برای ارتباطات اجتماعی ارزش قائل نیستند. دوستی و روابط معنادار برای هر کسی که با یک بیماری روانی از جمله اسکیزوفرنی زندگی می کند ضروری است.
انگ درونی شده و تاثیر آن
ننگ می تواند نه تنها از منابع بیرونی بلکه از درون خود فرد نیز ناشی شود. ننگ درونی زمانی است که یک فرد به مفروضات نادرستی در مورد معنای اسکیزوفرنی برای زندگی یا توانایی های خود اعتقاد داشته باشد و عمل کند. این می تواند منجر به احساس شک، شرم و ترس شود که می تواند علائم را تشدید کند و به انزوای اجتماعی کمک کند. تحقیقات نشان می‌دهد که ننگ درونی می‌تواند خطر انزوا و پیامدهای سلامت ضعیف را در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی افزایش دهد.
شکستن ننگ: آموزش، حمایت و حمایت
برای شکستن ننگ پیرامون اسکیزوفرنی، بهبود آگاهی و درک عمومی از این بیماری بسیار مهم است. این امر از طریق آموزش، حمایت و حمایت قابل دستیابی است.
- به دنبال پشتیبانی حرفه ای باشید: مدیریت مؤثر اسکیزوفرنی می تواند به کاهش تأثیر آن بر زندگی روزمره شما، بهبود شانس شما برای حفظ شغل، انجام مسئولیت های شخصی و درگیر شدن در روابط بین فردی مثبت کمک کند. با نشان دادن اینکه می توانید با موفقیت در زندگی با اسکیزوفرنی سپری کنید، می توانید به چالش کشیدن باورهای غلط و کاهش انگ کمک کنید.
- تشویق آگاهی: از سازمان‌هایی حمایت کنید که بر آموزش سلامت روان تمرکز دارند، مانند اتحاد ملی بیماری‌های روانی (NAMI)، اتحادیه اقدام اسکیزوفرنی و روان‌پریشی، یا بنیاد تحقیقات مغز و رفتار. اطلاعات معتبر در مورد اسکیزوفرنی را با دوستان، خانواده و همکاران به اشتراک بگذارید و آنها را به منابع معتبر پشتیبانی و منابع هدایت کنید.
- مهربان باشید: مهربانی و همدلی بدون توجه به سطح درک شما از اسکیزوفرنی می تواند به مقابله با انگ کمک کند. اگر فردی مبتلا به اسکیزوفرنی را می شناسید، به او شک کنید و تجربیات او را درک کنید. هم از نظر شخصی و هم حرفه ای از آنها حمایت کنید و از آنها حمایت کنید. به طور مشابه، اگر با اسکیزوفرنی زندگی می کنید، با خودتان مهربان باشید. به خودتان اجازه دهید اشتباه کنید، یاد بگیرید و رشد کنید.
- حمایت از تغییر سیاست: انگ نهادی می تواند به تبعیض، برنامه های کم بودجه و دسترسی محدود به مراقبت کمک کند. حمایت از سیاست هایی که حقوق برابر، دسترسی به مراقبت های بهداشتی با کیفیت و بودجه کافی برای تحقیقات و خدمات حمایتی اسکیزوفرنی را ترویج می کنند.
- داستان خود را به اشتراک بگذارید: اگر احساس راحتی می کنید، تجربیات خود را از زندگی با اسکیزوفرنی به اشتراک بگذارید. داستان شما می تواند به دیگران کمک کند تا واقعیت زندگی با این شرایط را درک کنند و باورهای غلط را به چالش بکشند.
سوالات متداول
۱. برخی از باورهای غلط رایج در مورد اسکیزوفرنی چیست؟
برخی از تصورات غلط رایج در مورد اسکیزوفرنی عبارتند از این باور که این بیماری شامل چندین شخصیت است، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ذاتاً خطرناک یا خشن هستند، غیرقابل اعتماد هستند، و اینکه دوستانه یا اجتماعی نیستند.
۲. آیا اسکیزوفرنی یک بیماری نادر است؟
اسکیزوفرنی تقریباً ۱٪ از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد و آن را به یک وضعیت سلامت روان نسبتاً شایع تبدیل می کند.
۳. سه دسته علائم در اسکیزوفرنی کدامند؟
سه دسته از علائم در اسکیزوفرنی عبارتند از: علائم مثبت (ویژگی های مشخصه که معمولاً توسط افراد سالم تجربه نمی شود)، علائم منفی (از دست دادن عملکردهای موجود قبلی) و علائم شناختی (مشکلات در توجه، حافظه و تصمیم گیری).
۴. آیا افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می توانند زندگی رضایت بخشی داشته باشند؟
با حمایت، آموزش و درمان مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می توانند زندگی کاملی داشته باشند و در تعهدات شخصی و حرفه ای خود قابل اعتماد باشند.
۵. انگ درونی چیست و چگونه بر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی تأثیر می گذارد؟
ننگ درونی زمانی است که یک فرد به مفروضات نادرستی در مورد معنای اسکیزوفرنی برای زندگی یا توانایی های خود اعتقاد داشته باشد و عمل کند. این می تواند منجر به احساس شک، شرم و ترس شود که می تواند علائم را تشدید کند و به انزوای اجتماعی کمک کند. تحقیقات نشان می‌دهد که ننگ درونی می‌تواند خطر انزوا و پیامدهای سلامت ضعیف را در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی افزایش دهد.
